அம்மா......

அம்மா அம்மா அம்மா 

உன் அருகில் நான் இல்லை 

உன் மடியில் படுத்து

துயில் எழ……..

பத்து மாதங்கள் உன்னிலே தங்கி 

பட்ட வேதனைகளை

சுகமாக எடுத்து 

என்னை ஈன்றாயே-------

உன் கரங்களில் தவழும்

பூவாக என்னை

கட்டி அணைதாயே------

நான் மெல்லமே

தவழ்ந்து எழ

அதை அழ்காய் ரசிதாயே------- 

நான் நடை பயிலும் நேரமதிலே

என் கரங்களை பிடித்து உன்னோடு

௬ட்டிச் சென்றாய்-----

நான் பாதை தடுமாறும் நேரமதிலே

பாதை காட்டும் விழக்காய்

சுடர் விட்டு எரிந்தாயே-----

நான் இளைஞனாகிட

ஒரு நல்ல நண்பனாய்

என்னோடு நீயும் இருந்தாயே-------

இன்றோ உன் குரலை மட்டும்

கேட்கிறேன் எங்கிருந்தோ---

தினம் தினம் ….

என் அருகில் நீ இல்லை

என்றும் என் உயர் உன்னோடு…….

வெறும் ௬டாய் வாழ்கிறான்…….

உன்னை காண கண்கள்

ஏக்கத்துடன் காத்திருக்கின்றன------

கால சக்கரத்தின பிடியின் என் வாழ்வு……..

இப்போதெல்லாம்

ஏனோ யோசிக்கிறோன்

மீண்டும் அந்த வாழ்வு

கிடைத்திடுமா என்று……

உன் மடி ஓரமாய்

தலை சாய்த்து துயில் எழ------

அன்புடன்.....