பனித்துளி

துளித் துளியாய்
சிந்திடும் நீ---
முத்து முத்தாய்
தெரிந்திடுவாய்
காலை பொழுதிலே----

தன் அழகிய முத்தத்துடன்
பூக்களையும் புல்வெளிகளையும்
வருடிக்கொண்டு--
மனித இதையங்களை
சிலிர்க்க செய்திடுவாய்----

பகலவனை கண்டதும்
தன்னை மெல்லமே 
ஒளிந்து கொள்வாய்---
அவன் ஒளியினிலே---
குழந்தை தன்
தாயின் மடியில்
ஒளிந்து கொள்வது போல....

மீண்டும் அந்த
புல்வெளியை நோக்கி
காத்திருப்பா

ய்

ஏக்கத்துடன்....
தன் அழகிய முத்தங்களால்
பிம்பங்களை பதிய செய்திட…….